
localfood
AEGILOPS LOCAL FOOD
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με email στο localfood@aegilops.gr
η συμπληρώστε την φόρμα επικοινωνίας.
Εκδήλωση για το λεσβιακό ελαιόλαδο, 5.10.2019, Αθήνα
Η οργάνωση ΑΙΓΙΛΟΠΑΣ – Δίκτυο για τη Βιοποικιλότητα και την Οικολογία στη Γεωργία www.aegilops.gr, στα πλαίσια των δράσεων προώθησης της ιδιαίτερης αξίας των τοπικών ποικιλιών που δίνουν προστιθέμενη αξία στα τελικά γεωργικά προϊόντα, θέλησε να αναδείξει την ιδιαιτερότητα του ελαιολάδου από ποικιλίες ελιάς της Λέσβου μέσα από απλές συνταγές. Γι αυτό εξέδωσε σε συνεργασία με την Περιφερειακή Εταιρεία Ανάπτυξης Βορείου Αιγαίου ένα τρίγλωσσο ενημερωτικό έντυπο προβάλλοντας συνοπτικά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ελαιολάδου της Λέσβου και τη διατροφική του αξία για την υγεία, προτείνοντας πέντε συνταγές με σκοπό να αποτελέσει ένα προωθητικό εργαλείο.
Το λεσβιακό ελαιόλαδο:
- είναι λεπτόρευστο, λόγω του σχετικά αυξημένου βαθμού ακορεστότητας των λιπαρών του οξέων, και
- έχει ελαφρύ χρυσοκίτρινο χρώμα που οφείλεται στη μικρή περιεκτικότητα σε χλωροφύλλη και στα υψηλά επίπεδα καροτενοειδών. Το γεγονός αυτό του προσδίδει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων σκουροπράσινων ελαιολάδων στην αντοχή στην οξείδωση
Οι παραπάνω ιδιότητες είναι αποτέλεσμα της καλλιέργειας των τοπικών ποικιλιών Olea europaea var. pyriformis, κοινώς Βαλανολιά ή Κολοβή ή Μυτιληνιά και Olea europaea var Media subrotunda, κοινώς Αδραμυτινή ή Αϊβαλιώτικη ή Φραγκολιά.
Λόγω του φρουτώδους αρώματός του και της λεπτόρρευστης υφής του μπορεί να αντικαταστήσει κορεσμένα λιπαρά όπως βούτυρο και ραφιναρισμένα φυτικά έλαια με επιτυχία.
Για την παρουσίαση του εντύπου και των συνταγών του διοργάνωσε το Σάββατο 5 Οκτώβρη στο κατάστημα «Περί Λέσβου», Αθηνάς 27, Μοναστηράκι εκδήλωση δοκιμής του λεσβιακού ελαιόλαδου και των συνταγών του ενημερωτικού εντύπου στην Αθήνα. Πάνω από 200 άτομα ανταποκρίθηκαν στην εκδήλωση αυτή και γεύτηκαν τις συνταγές του εντύπου «Λεσβιακό Ελαιόλαδο» στην καρδιά της Αθήνας και συνειδητοποίησαν ότι είναι ιδανικό για γλυκά και λοιπά αρτοσκευάσματα.
Η προώθηση του λεσβιακού ελαιολάδου μπορεί να γίνει τονίζοντας αυτή ακριβώς αυτήν την ιδιαιτερότητα του έναντι των άλλων ελαιολάδων τόσο ελληνικών όσο και ξένων. Σύμμαχοι στην ανάδειξη και προώθησή του μπορούν να γίνουν οι σεφ μέσα από δημιουργικές συνταγές.
-
Click to open image! Click to open image!
-
Click to open image! Click to open image!
-
Click to open image! Click to open image!
-
Click to open image! Click to open image!
-
Click to open image! Click to open image!
-
Click to open image! Click to open image!
-
Click to open image! Click to open image!
-
Click to open image! Click to open image!
https://www.aegilopslocalfood.gr/katigories/itemlist/user/798-localfood#sigProId484bb1cb6a
Hμέρα Παραδοσιακών Γεύσεων, 3.10.2018, Λέσβος
ΑΙΓΙΛΟΠΑΣ, Εστιακό Σημείο Λέσβου, 24.9.2018
Το καφέ-μεζεδοπωλείο Μπόμπιρας στη Μυτιλήνη Λέσβου και η μη κερδοσκοπική οργάνωση ΑΙΓΙΛΟΠΑΣ (Δίκτυο για τη Βιοποικιλότητα και την Οικολογία στην Γεωργία) διοργανώνουν την Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018, 8μμ. Ημέρα Παραδοσιακών Γεύσεων με βιολογικά προϊόντα, με σκοπό να θυμηθούμε και να γνωρίσουμε γεύσεις μέσα από την σύγχρονη κουζίνα.
Το μενού θα περιλαμβάνει βιολογικά προϊόντα παραγωγών του δικτύου του ΑΙΓΙΛΟΠΑ από παραδοσιακές ποικιλίες σιταριού όπως σιτάρι Σαρίτσαμ, φασόλια Κάπης, φασόλια χλωρά, κολοκύθα, ξινόμηλα Αγιάσου, κυδώνια, σύκα και ντόπιου ελαιολάδου, σε γευστικούς απογειωτικούς συνδυασμούς. Η εκδήλωση γίνεται σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια γέφυρα παραγωγών και καταναλωτών μέσα από προϊόντα που συνδυάζουν τη βιολογική παραγωγή, τις ντόπιες ποικιλίες και παραδοσιακές καλλιέργειες και τη συλλογική προσπάθεια από το σπόρο στο τραπέζι μας.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις παραδοσιακές ποικιλίες και τα προϊόντα των παραγωγών του ΑΙΓΙΛΟΠΑ επισκεφτείτε τους ιστότοπους του ΑΙΓΙΛΟΠΑ : www.aegilopslocalfood.gr , www.aegilops.gr
καθώς και το facebook : aegilops
Η ΠΑΛΙΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΣΚΛΗΡΟΥ ΣΙΤΑΡΙΟΥ ΛΗΜΝΟΣ
Η ΠΑΛΙΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΣΚΛΗΡΟΥ ΣΙΤΑΡΙΟΥ ΛΗΜΝΟΣ
Του Κώστα Κουτή
Γραφείο Εστιακών Σημείων ΑΙΓΙΛΟΠΑ, Βόλος
info@aegilops.gr
Η ΛΗΜΝΟΣ (Γ -5770) είναι μία παραδοσιακή, παραγωγική ποικιλία σκληρού σιταριού του Ινστιτούτου Καλλιτερεύσεως Φυτών, το οποίο το 1961 μετονομάστηκε σε Ινστιτούτο Σιτηρών και το 2015 σε Ινστιτούτο Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων. Η ποικιλία ΛΗΜΝΟΣ δημιουργήθηκε με επιλογή στον τοπικό πληθυσμό της Ραιδεστού (Ανατολική Θράκη) ΑκΜπασσάκ (Ασπρόσταχυς). Σύμφωνα με τον δημιουργό της, τον ακαδημαϊκό Ιωάννη Παπαδάκη (1903-1996), είναι βελτιωμένο ΑκΜπασσάκ. Την πρότεινε για καλλιέργεια στην Βορειοανατολική Ελλάδα και την εισήγαγε στην εγχώρια σποροπαραγωγή το 1932. Η ΛΗΜΝΟΣ πρέπει να σπέρνεται πρώιμα γιατί είναι ποικιλία μεγάλου βιολογικού κύκλου, εμφανίζει πλούσιο αδέλφωμα και ωριμάζει όψιμα .
Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην αζωτούχο λίπανση, γιατί πλαγιάζει εύκολα. Παρουσιάζει ικανοποιητική αντοχή στους χειμερινούς και εαρινούς παγετούς. Συνιστάται σε μεσογόνιμα, αλλά και περισσότερο φτωχά εδάφη που δεν κρατούν πολλή υγρασία, σε περιοχές σχετικά ψυχρές, στα βόρεια της Θεσσαλίας, στα νησιά του Βορείου Αιγαίου και γενικά στη Βορειοανατολική Ελλάδα. Έχει στάχυ λευκό, με λευκά άγανα και μεγάλους υαλώδεις σπόρους. Έχει καλή αρτοποιητική ικανότητα, αλλά παράγει κακής ποιότητας ζυμαρικά. Παρουσιάζει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη και κατατάσσεται στις ποικιλίες ανώτερης ποιότητας .
Στη Λήμνο όπου καλλιεργούνταν παλιά σε μεγάλη έκταση, οι μαρτυρίες των παλαιότερων εξάλλου λένε ότι .. ‘’ Όταν ξεφούρνιζαν τα ψωμιά μοσχοβολούσε όλη η γειτονιά και αν έκοβες μια γωνιά από αυτό το ψωμί σου άρεσε να το τρως σκέτο, για να απολαύεις τη γευστικότητά του.’’
Η επαναεισαγωγή της παλιάς ποικιλίας σκληρού σιταριού Λήμνος μαζικά και για πρώτη φορά μετά την εγκατάλειψή του, έγινε σταδιακά από το 2014 από την οργάνωση ΑΙΓΙΛΟΠΑΣ με αρχικό σπόρο του Ινστιτούτου Σιτηρών. Σήμερα αποτελεί πλέον πραγματικότητα καθώς σε ευρεία πλέον κλίμακα καλλιεργείται από βιοκαλλιεργητές παραγωγούς του δικτύου μας στην κεντρική και βόρεια Ελλάδα. Μάλιστα το Δεκέμβριο του 2017 ο ΑΙΓΙΛΟΠΑΣ και το Οινομαγειρείο ΧΟΝΤΡΟ ΜΠΙΖΕΛΙ στα Παλαιά του Βόλου διοργάνωσαν Ημέρα Παραδοσιακών Γεύσεων με βιολογικά προϊόντα. Το μενού, το οποίο ετοιμάστηκε από την γνωστή Chef Νένα Ισμυρνόγλου με τη περιελάμβανε βιολογικά προϊόντα από παραδοσιακές ποικιλίες της ΟΜΑΔΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ του Δικτύου του ΑΙΓΙΛΟΠΑ συμπεριλαμβανομένου του σιταριού ποικιλίας ΛΗΜΝΟΣ
Σήμερα το σιτάρι ΛΗΜΝΟΣ έχει αναβιώσει και στη Λήμνο από παραγωγούς του νησιού αλλά και σε άλλες περιοχές προσαρμογής και αναμένεται περαιτέρω η διάδοσή του ιδιαίτερα στα πλαίσια της βιολογικής καλλιέργειάς του.
ΠΗΓΕΣ :
Κορπέτης Ε. και Κ. Μπλαδενόπουλος. 2016. Λήμνος. Μια Παραδοσιακή Ποικιλία Σιταριού. Πρακτικά 16ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Ε.Ε.Γ.Β.Φ. Φλώρινα, 28-30 Σεπτεμβρίου.
Βλ επίσης ΚΙΒΩΤΟΣ, τεύχη 10,11 και 14
Το «ντυμένο» ή «αρχαίο» σιτάρι - Έρευνα στα πλαίσια των έργων ΑγροΕΤΑΚ του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ για το μονόκοκκο, δίκοκκο και σπέλτα σιτάρι.
ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΗ ΓΕΝΕΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΟΙΚΙΛΙΩΝ ΝΤΟΜΑΤΑΣ ΓΙΑ ΒΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΣΚΛΗΡΟΥ ΣΙΤΑΡΙΟΥ ΛΗΜΝΟΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΙΛΟΠΑ
Μητρική φυτεία, παλιών ποικιλιών μηλιάς και αχλαδιάς
Ποικιλίες ελιάς στη Λέσβο
Η ιδιαιτερότητα του Λεσβιακού ελαιολάδου που προσδίδουν οι τοπικές του ποικιλίες Tης Αγγελικής-Ευστρατίας Κουζούμη MSC Περιβαλλοντολόγου Υπεύθυνης Εργαστηρίου Ελαιολάδου Μυτιλήνης Ινστιτούτο Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών και Αμπέλου, ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ Η Λέσβος, νησιωτική περιοχή με κληρονομιά στην παραγωγή ελαιολάδου, χαρακτηρίζεται από τον απέραντο ελαιώνα που τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει το λεσβιακό ελαιόλαδο στην κατάκτηση ολοένα και μεγαλύτερου μεριδίου στη διεθνή αγορά τυποποιημένου ελαιολάδου. Είναι όλα εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του μικροκλίματος, του έντονου ανάγλυφου, του άγριου ελαιώνα που συχνά συνορεύει με πεύκα ενώ συνυπάρχει με πλούσια φρυγανική βλάστηση, σε συνδυασμό με τις χαρακτηριστικές ποικιλίες ελαιοκάρπου, πλήρως εναρμονισμένες στο ιδιαίτερο νησιωτικό αυτό τοπίο, που δίνουν το χαρακτηριστικό, λεπτόρευστο, χρυσοκίτρινο ελαιόλαδο με έντονο φρουτώδες άρωμα που θυμίζει το άρωμα των πράσινων φύλλων της ντομάτας. Πρόκειται για μεικτό ελαιώνα που καλύπτεται κατά κύριο λόγο (σε ποσοστό 70% με 80%) από την ποικιλία «Κολοβή» (olea europaea var. pyriformis), γνωστή και ως «Βαλάνα» ή «Μηλολιά» ή «Μυτιληνιά» και σε μικρότερο ποσοστό (γύρω στο 20%) από την ποικιλία «Αδραμυτινή» (olea europaea var med. Subrotunda) ή «Αϊβαλιώτικη» ή «Φραγκολιά». Διάσπαρτα στο νησί και σε πολύ μικρό ποσοστό συναντάται και η ποικιλία «Θρουμπολιά» ή «Λαδολιά» ή «Θασίτιτκη». Η Κολοβή είναι ευρέως διαδεδομένη στο νότιο και νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού όπου και αποτελεί σχεδόν μονοκαλλιέργεια, έναντι της Αδραμυτινής, η οποία εντοπίζεται στο βόρειο και βορειανατολικό τμήμα του νησιού, ατενίζοντας τον κόλπο του Αδραμυτίου στα απέναντι μικρασιατικά παράλια απ΄ όπου και μεταφυτεύθηκε στη Λέσβο. Και οι δύο είναι μεσόκαρπες ποικιλίες, κυρίως ελαιοποιήσιμες με ελαιοπεριεκτικότητα που κυμαίνεται από 22 έως και 27%, που όμως μπορούν να συλλεχθούν και για την παραγωγή εξαιρετικής ποιότητας επιτραπέζιας ελιάς. Η διαφορά τους έγκειται στα μορφολογικά χαρακτηριστικά του ελαιόδενδρου και του καρπού, στο χρόνο ωρίμανσης και στα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά των παραγόμενων ελαιολάδων. Τα τελευταία έτη το λεσβιακό ελαιόλαδο έχει κατορθώσει να συγκαταλέγεται στα καλύτερα ελαιόλαδα παγκοσμίως. Το γεγονός αυτό έχει πλέον εδραιωθεί και κάνει τους Λέσβιους ελαιοπαραγωγούς υπερήφανους για το προϊόν τους, που μέχρι πριν από περίπου μία δεκαετία πίστευαν ότι υστερεί έναντι των υπολοίπων ελαιολάδων εξαιτίας του χρυσαφένιου χρώματος και της λεπτόρευστης υφής του, που δεν θυμίζει τα υπόλοιπα παχύρευστα και σκούρα πράσινα ελαιόλαδα. Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2007, όταν ήρθε το πρώτο χρυσό βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό ποιότητας ελαιολάδου IOC MARIO SOLINAS QUALITY AWARD, στη Μαδρίτη της Ισπανίας, σε λεσβιακό τυποποιημένο ελαιόλαδο, μια διάκριση μοναδική και πρωτοφανή για τα μέχρι τότε δεδομένα της Λέσβου. Έκτοτε και μέχρι σήμερα οι διακρίσεις είναι καταιγιστικές σε ετήσια βάση από πλήθος Λέσβιων τυποποιητών που παράγουν εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο σε πληθώρα παγκοσμίως αναγνωρισμένων διαγωνισμών (π.χ. IOOC KOTINOS, BIOL κ.λ.π.). Τη μοναδικότητα του αυτή το λεσβιακό ελαιόλαδο την οφείλει στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των τοπικών ποικιλιών της Κολοβής και της Αδραμυτινής, σε συνδυασμό με τις εδαφοκλιματικές συνθήκες του νησιού. Το ελαφρύ χρυσοκίτρινο χρώμα του οφείλεται στη μικρή περιεκτικότητα σε χλωροφύλλη και στα υψηλά επίπεδα καροτενοειδών. Το γεγονός αυτό του προσδίδει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων σκουροπράσινων ελαιολάδων διότι υψηλά επίπεδα των χρωστικών όπως της χλωροφύλλης a και b καθώς και των προϊόντων αποικοδόμησης αυτών, των φαιοφυτινών, δρούν ως φωτο-ευαισθητοποιητές και επιταχύνουν την οξείδωση του ελαιολάδου. Παράλληλα τα καροτενοειδή που του προσδίδουν την κίτρινη απόχρωσή του, αποτελούν εμμέσως κριτήριο γνησιότητας έναντι των πυρηνελαίων στα οποία τα επίπεδά τους είναι πολύ χαμηλότερα λόγω της καταστροφής τους κατά τη χημική επεξεργασία. Η λεπτόρευστη υφή έχει να κάνει με το σχετικά αυξημένο βαθμό ακορεστότητας των λιπαρών του οξέων. Το δροσερό και υγρό κλίμα του νησιού, σε συνδυασμό με τα ασβεστολιθικά εδάφη, συμβάλλουν στην παραγωγή ελαιολάδου με περισσότερα λιπαρά οξέα με διπλούς δεσμούς, δίνοντας τριγλυκερίδια με χαμηλότερο σημείο τήξης και επομένως λιγότερο παχύρευστο ελαιόλαδο. Το σημαντικότερο όμως χαρακτηριστικό που κάνει το λεσβιακό ελαιόλαδο ξεχωριστό, είναι το έντονο φρουτώδες σε πλήρη ισορροπία με τις θετικές ιδιότητες του πικρού και του πικάντικου που οδηγούν τελικά τον δοκιμαστή στην χαρακτηριστική επίγευση των πράσινων φύλλων της ντομάτας. Πρόκειται για χαρακτηριστικό γνώρισμα της ποικιλίας «Κολοβή» που δίνει μοναδικότητα στο λεσβιακό ελαιόλαδο, μια που η ποικιλία αυτή δεν είναι ευρέως διαδεδομένη (σε πολύ μικρό ποσοστό στη Χίο και στη Σκύρο), γεγονός που καταμαρτυρείται και από την συχνή προσφώνησή της ως «Μυτιληνιά».